اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۴۳: هرچند که چون شمع مرا سوخته یی باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرچند که چون شمع مرا سوخته یی باز شادم که چراغ دلم افروخته یی باز بگشا بمن از روی کرم گوشه چشمی کز هر دو جهان چشم مرا دوخته یی باز خندی برخ مردم و سوزی دل اشق این شیوه شیرین ز که آموخته یی باز یارب تو چه شمعی که به تاثیر نگاهی در سینه دل ریش مرا سوخته یی باز بس دانه فشانی که کند چشم تو اهلی کز تخم غمش خرمنی اندوخته یی باز اهلی شیرازی