اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۰: سرشک شادی وصل از چه جانگداز آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرشک شادی وصل از چه جانگداز آمد خوشم که دیگرم آبی بجوی بازآمد چو شمع باتو بدعوی زبان کشد ترسم که سر بباد دهد چون زبان دراز آمد اگر چه عشق نخست از مجاز میخیزد حقیقت همه عالم درین مجاز آمد سر نیاز بپایت چو سایه سرو نهاد چو ناز باتو نگنجید در نیاز آمد بباغ خوبی اگر صد هزار شاخ گل است قد چو سرو تو بر جمله سرفراز آمد اگر رقیب بگرید زآه من چه عجب که سنگ خاره ازین شعله در گداز آمد بسوخت اهلی و یار از درش برون نامد کنونکه نیز در آمد بخشم و ناز آمد اهلی شیرازی