اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۷۰۲: بذات حق که مرا تا وجود خواهد بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بذات حق که مرا تا وجود خواهد بود سرم بپای بتان در سجود خواهد بود تو گر زمهر پشیمان شدی مرا باری همان محبت دیرین که بود خواهد بود چرا ز دود دل من به تنگ می آیی چو آتشم زدی البته دود خواهد بود تو خود بگو که رخ زرد عاشقان تا کی ز دست سیلی عشقت کبود خواهد بود زیان دین و دلم نیست غم که در ره دوست هر آن زیان که شود عین سود خواهد بود مباش دور ز اهلی که مرگ نزدیک است وگر چه دیر بود دیر زود خواهد بود اهلی شیرازی