اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۸۸: یارم بچوگان باختن چون رو بمیدان مینهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارم بچوگان باختن چون رو بمیدان مینهد از هرکه خواهد گوی سر گردن چه چوگان مینهد چون غنچه دل پر داغ شد از خنده آن نوگلم یک لطف ظاهر میکند صد داغ پنهان مینهد ظلمی که چشمش میکند جای هزار افغان بود مهر خموشی بر لبم آن لعل خندان مینهد هر چند چشم مست او استاد سحر و غمزه است بالای استاد ابرویش از غمزه دکان مینهد گردون که خون عاشقان بیمزد و بیمنت بریخت خوشباش کاخر خون ما مزدش بدامان مینهد از چشم ساقی هر طرف مستان بخون غلطیده اند این فتنه ها خود میکند بر چرخ تاوان مینهد اهلی چو یاد آمد مرا آهوی چشم آن پری مجنون صفت جان از تنم رو در بیابان مینهد اهلی شیرازی