اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۷۸: کس چون تو نبودست و نخواهد پس ازین بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کس چون تو نبودست و نخواهد پس ازین بود در باغ جهان میوه مقصود همین بود در کعبه و بتخانه در من نگشادند مارا همه جا بخت بدخویش قرین بود دل گوشه تنگی است ولی وقف غم تست تا بود غمت در دل ما گوشه نشین بود لب بسته ام از شکر و شکایت که رخ تو هم راحت جان آمد وهم آفت دین بود از خاک بتان در سر کوی تو چه دیدیم در هر قدمی بتکده یی زیر زمین بود تا باد صبا نافه گشا گشت عیان شد کز زلف تو خون در جگر نافه چنین بود کر آهوی چشمت نظر از لطف به اهلی با آنکه سگی همچو رقیبش بکمین بود اهلی شیرازی