اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۴: در سجده خود آن مه صد آفتاب بیند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در سجده خود آن مه صد آفتاب بیند یوسف کی این عزیزی هرگز بخواب بیند ما از صفای آن رخ حق بین شدیم و صوفی این نکته در نیابد گر صد کتاب بیند من گرچه دل خرابم بر من چه التفاتش گنجی که از غم خود عالم خراب بیند دل از بهشت وصلش چون راحتی نیابد از دوزخ فراقش تا کی عذاب بیند خوش وقت نیکبختی کز فیض ابر رحمت چون گل مدام در کف جام شراب بیند لب تشنه ماند اهلی بی لعل یار هر چند از گریه هر کناری صد جوی آب بیند اهلی شیرازی