اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۰: ابر نوروزی چو گل را بر ورق شبنم زند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ابر نوروزی چو گل را بر ورق شبنم زند غنچه تر سازد دماغ و خنده بر عالم زند ای رقیب این جور تا کی کآخر اندر خرمنت دود آه شب نشینان آتش ماتم زند گریه حسرت ز حد شد ساقیا ساغر بیار ترسم این طوفان محنت عالمی بر هم زند ز آتش عشقت ملک را جان چو ما هرگز نسوخت آه کاین برق بلا در خرمن آدم زند تا ز زلفت دم زدم چون نافه خونین دل شدم خون شود هر دل که از بوی محبت دم زند خاک آدم در ازل عشق تو چون باغم سرشت نیست آدم هرکه در عالم دمی بی غم زند اهل مجلس را نماند خرمی گر بشنود ناله اهلی که آتش در دل خرم زند اهلی شیرازی