اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۴۰: عجب که شمع شبی در سرای من سوزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عجب که شمع شبی در سرای من سوزد من آن نیم که کسی از برای من سوزد مجال خواب چو شمعم بهیچ پهلو نیست ز بسکه داغ تو سر تا بپای من سوزد چنین که آتش آهم زبانه زد ترسم که آه من دگری را بجای من سوزد اگر فرو نخورم ناله در جگر بیم است که همدمان مرا ناله های من سوزد شرار سینه نه تنها بلای من اهلی است که هرکه مینگرم در بلای من سوزد اهلی شیرازی