اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۴: مرا حیات ابد از لبت هوس باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا حیات ابد از لبت هوس باشد که می گر آب حیات است یک نفس باشد بزیر تیغ تو ای شوخ در صف عشاق کسی که پیش نیامد همیشه پس باشد تو آفتابی و با ذره کی شوی نزدیک مرا ز دور همین دیدن تو بس باشد دلم به سینه صد چاک بی تو محزون است حزین بود دل مرغی که در قفس باشد ببخش ساقی اگر جرعه یی دهد دستت که غایت کرم است آنچه دسترس باشد بغیر پیر مغان از که التماس کنم که بی طلب ندهد آنچه ملتمس باشد بکوی دوست ز طوفان گریه اهلی کسی نماند و گر ماند تا چه کس باشد اهلی شیرازی