اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۲: بعد مرگم زاغ چون هر پاره جایی افکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بعد مرگم زاغ چون هر پاره جایی افکند دیده ام باشد بکوی دلربایی افکند چشم آن دارد که لافد با دو چشم آن غزال لیک می ترسم که خود را در بلایی افکند کی گذارد کبر نیکویی که آن سلطان حسن گوشه چشمی بحال بینوایی افکند استخوانم عاقبت شاهی شود در عرصه یی سایه گر بر خاک من زینسان همایی افکند اهلی از بخت بد است اینهم که دایم روزگار رشته مهرت بدست بیوفایی افکند اهلی شیرازی