اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۰: نه هر دل کز نوا دم زد قبول دلنواز افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه هر دل کز نوا دم زد قبول دلنواز افتد سر محمود میباید که در پای ایاز افتد اگر از بام عرش افتد سرم بر خاک راه تو ز شادی برجهد از جای و در پای تو باز افتد سگانت بر نیاز نازنینان نازها دارند مباد آنروز کایشانرا بناز کس نیاز افتد تو را هر گه که میبینم چراغ مجلس یاران چو شمع از رشک مغز استخوانم در گداز افتد بپای هر خس و خاری چو آب دیده زان افتم که باشد سایه یی بر ما ز سرو و سرفراز افتد من از غیرت نمیخواهم که تا بد بر تو مهر و مه که ترسم سایه ات بر دیگری ای سرو ناز افتد بفتراک حقیقت گفته یی اهلی که یا بددست؟ حقیقت پرسی آن عاشق که در دام مجاز افتد اهلی شیرازی