اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۰۱: چو گلت شکفت از می عرق از کناره سرزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو گلت شکفت از می عرق از کناره سرزد ز مهت شفق برآمد ز شفق ستاره سرزد بتفرج از سرکو چو برآمدی خرامان مه نو ببام گردون ز پی نظاره سرزد بنما چو ماه عیدم ز کنار بام ابرو که کم از کنار بامی چو تو ماه پاره سرزد ز سرشک چشم مجنون گل حسرت و ندامت نه ز گل دمید تنها که ز سنگ خاره سرزد بزمین فرو ز خجلت رود آفتاب گردون مگر از کنار میدان مه من سواره سر زد بکنایه گفت مستی که یکیست با تو اهلی سخن حقیقت آخر ز شراب خواره سرزد اهلی شیرازی