اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۶: در عرق شد چو رخش ز آتش می تابی خورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در عرق شد چو رخش ز آتش می تابی خورد وه که زان روی عرقناک دلم آبی خورد در خیال خم آن طاق دو ابرو دل من ای بسا می که بهر گوشه محرابی خورد چون بپوشم ز کس این قصه که با همچو منی آفتابی چو تو می در شب مهتابی خورد فکر روزی چکند کس که دلم آب حیات از خضر جستی و از خنجر قصابی خورد کی دل اهلی مسکین بسلامت باشد زینهمه سنگ ملامت که بهر بابی خورد اهلی شیرازی