صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۵۰: از قید فلک برزده دامن بگریزید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از قید فلک برزده دامن بگریزید چون برق ازین سوخته خرمن بگریزید یک اوج به اندازه پرواز شررنیست درسینه سنگ ودل آهن بگریزید چون اخگردل زنده ازین سردمزاجان در پرده خاکستر گلخن بگریزید چون برق مگردید مقید به خس وخار از باغ جهان برزده دامن بگریزید هر جا که کند گرد غم از دورسیاهی زیر علم باده روشن بگریزید ماتمکده خاک سزاوار وطن نیست چون سیل ازین دشت به شیون بگریزید از ناوک دلدوز قضا امن مباشید هرچندکه در دیده سوزن بگریزید چون شبنم گل برسردستیدقضا را چون آب اگر در دل آهن بگریزید چون صائب اگر زخم نهانی است شما را زنهار که از دیده سوزن بگریزید صائب تبریزی