صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۳۶: خوب است که بی رنج طلب کام برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوب است که بی رنج طلب کام برآید آن کام چه ارزد که به ابرام برآید آتش نفسان گوش به تعظیم بگیرند هرجا که من سوخته را نام برآید ریزند کواکب چو عرق از رخ گردون آن روز که خورشید تو بر بام برآید نقش قدمش شمع ره گرمروان است از شوق تو آن کس که ز آرام برآید در باده اگر سرمه نریزد ادب عشق فریاد اناالحق ز لب جام برآید شرمنده ام از عشق که با شغل دوعالم نگذاشت کباب دل من خام برآید از گردش چشم تو دل چرخ فروریخت چون حوصله از عهده این جام برآید صائب چو ز اندیشه روزی است مرا رزق زینم چه که برگرد جهان نام برآید صائب تبریزی