صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۲۲: گر یار ز احوال من آگاه نمی بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر یار ز احوال من آگاه نمی بود درد من سودازده جانکاه نمی بود جا در دل او دارم واز من خبرش نیست ای کاش مرا در دل اوراه نمی بود از سردی آه است که جان می برم از اشک می سوخت مرا اشک اگر آه نمی بود عاشق گهر اشک به دامان که می ریخت گر دامن اقبال سحرگاه نمی بود دردست به مقصود رساننده سالک گر درد نمی بود به حق راه نمی بود در قبضه آه است کلید در مقصود ای وای به من صائب اگر آه نمی بود صائب تبریزی