صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۸۹: در راه توهر کس دل ودین باخته باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در راه توهر کس دل ودین باخته باشد از زنگ خودی آینه پرداخته باشد چون تیر خدنگی که پر وبال ندارد ناقص بود آن سرو که بی فاخته باشد در بزم نگاری که ز خود صبر ندارد در خلوت آیینه چه پرداخته باشد پروای زبان بازی شمشیر ندارد هر کس ز تحمل سپر انداخته باشد در عین تمامی بود آماده نقصان هر ساده عذاری که چو مه ساخته باشد چون سایه زمین گیر بود روز قیامت سروی که در اینجا علم افراخته باشد از عشق شود پاک دل ز قید علایق ناقص بود آن سیم که نگداخته باشد در آب حیات آمده بر سنگ سبویش در بحر حبابی که نفش باخته باشد از طایر بی بال وپر ما چه گشاید سیمرغ به جایی که پر انداخته باشد معمور بود خاطر آن کس که چو صائب با گوشه ویرانه دل ساخته باشد صائب تبریزی