صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۸۴: از عود دل گرم من اخگربگریزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عود دل گرم من اخگربگریزد از بزم نفس سوخته مجمر بگریزد اشکم چو عنان ریز نهد روی به دریا دریا به نهانخانه گوهربگریزد در حشر چو آهم علم شعله فرازد خورشید به سرچشمه کوثربگریزد یک چشم زدن گر قدح از دست گذارم جان آبله پا تا لب ساغر بگریزد از گرمی خونم که دل سنگ گدازد چون برق نفس سوخته نشتر بگریزد خواری کش عشق تو به گل دست فشاند سرگرم تو از سایه افسر بگریزد گر سینه کند باز دل داغ فریبم داغ از جگر لاله احمر بگریزد چون شعله خوی تو کشد تیغ سیاست آتش به ته بال سمندر بگریزد چون دست گهربار برون آورد از جیب از پشت صدف نطفه گوهر بگریزد صائب چو شوم گرم به توصیف ظفرخان از خامه من بال سمندر بگریزد صائب تبریزی