صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۸۱: دل سخت چو گردید نصیحت نپذیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل سخت چو گردید نصیحت نپذیرد سنگ از قدم راهروان نقش نگیرد فریاد که جز عکس مراد آینه ما از ساده دلی صورت دیگر نپذیرد سوزددل عشاق فزون شعله آواز در سوخته آتش نتواند که نگیرد از آب شود آتش یاقوت فروزان از مهر دل هر که شود زنده نمیرد رنگین مکن از باده لعلی رخ محجوب کاین آینه از آب گهر زنگ پذیرد برسنگ زند گوهر بی قیمت خود را هرکس که ازین سنگدلان گوشه نگیرد حیران جمال تو چو آیینه تصویر گر آب شود صورت دیگر نپذیرد در دعوی تجرید مریدی که تمام است همت گه درمانگی از پیر نگیرد هر جا که شود خامه صائب گهرافشان دریا ز صدف گوش محال است نگیرد صائب تبریزی