اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۲: چو خط به کشتنم آورد لعل خندانت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو خط به کشتنم آورد لعل خندانت بکش وگرنه کند بخت من پشیمانت گمان برند که یوسف ز چه برون آمد چو ماه چهره برآرد سر از گریبانت تو کعبه دل و جانی و عید مشتاقان زهر کنار بود صد هزار قربانت زناز سرو بلند تو من عجب دارم که دست کوته عاشق رسد بدامانت ز گریه دامن ما مفلسان شود پر در چو درج در بگشاید دهان خندانت گرم بهجر کشی ور بوصل زنده کنی از آن چه سود ترا و ازین چه نقصانت ز حسن خط تو شاید که سر برون آرد هزار یوسف مصر از چه زنخدانت سگ در تو بامید آن بود اهلی که خاک راه شود زیر پای دربانت اهلی شیرازی