اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۰: آن سرو ناز کز چمن جان دمیده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن سرو ناز کز چمن جان دمیده است شاخ گلی بصورت او کس ندیده است آن نوغزال با من مجنون انیس بود اکنون چه دیده است که از من رمیده است با کس نگفته ام غم عشقش مگر صبا بوی محبت از نفس من شنده است تلخ است در مذاق دلش آب زندگی لب تشنه یی که زهر جدایی چشیده است آسوده دل فریب کمان ابرویان خورد ما زخم خورده ایم و دل ما رمیده است طوفان فتنه فلک آبیست زیر کاه ایمن مشو که بحر فلک آرمیده است اهلی ز دامنش نکشد خار فتنه دست هرچند دامن از همه عالم کشیده است اهلی شیرازی