اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۷: گفتی چمن بوقت گل ای همنفس خوش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گفتی چمن بوقت گل ای همنفس خوش است وقت تو خوش که مرغ مرا با قفس خوش است بی روی دوست گشت گلستان چه فایده گلبانگ مرغ و باد صبا یکنفس خوش است ای عندلیب هر که بود با گل است خوش صاحب نظر کسی است که با خار و خس خوش است حسرت خورم ز میوه نخل بلند یار دستم نمیرسد چکنم دسترس خوش است اهلی هوس بمی ز هوای بتان کند پیر است و همچنان بهوی و هوس خوش است اهلی شیرازی