اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۰: سراپا شمع از آن نورست کز آلودگی دور است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سراپا شمع از آن نورست کز آلودگی دور است اگر سوزد چنین پروانه هم نور علی نور است بیمن دامن پاک تو صافی دل بود عاشق که در آیینه ناظر صفا از عکس منظور است نباید ذوق گفتارت بت چین باتو زان لافد چه فهمد نقش دیواری مکن عیبش که معذور است من از آب حیات آن دهان مستم توهم دانی که این مستی که من دارم نه کار آب انگور است میان ما و زاهد داغ می چون غنچه در گل شد من از بی پردگی رسوا و او در پرده مستورست حدیث سینه چاک تو اهلی شهرتی دارد چه پوشی پرده عیبی را که در آفاق مشهورست اهلی شیرازی