اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۶: بکوی میکده آخر سبوی ما بشکست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بکوی میکده آخر سبوی ما بشکست میان مغبچگان آبروی ما بشکست بکام تشنه ما بود شربت دیدار فلک بدست ستم در گلوی ما بشکست گذشته بود ز حد آرزو پرستی ما خلیل عشق بت آرزوی ما بشکست بکنج صومعه بودیم مست هی هی ذکر درآمد آن صنم و های هوی ما بشکست چه جای مستی و دیوانگی و بی باکی است کنون که سنگ ملامت سبوی ما بشکست کرشمه یی که مه نو بر آسمان میکرد بگوشه نظری تند خوی ما بشکست دگر حکایت مجنون که بشنود؟ اهلی کنون ک معرکه اش گفتگوی ما بشکست اهلی شیرازی