اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۲: این چه سروست که از گلشن جان خاسته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این چه سروست که از گلشن جان خاسته است وین چه قدست که چون نخل گل آراسته است گرد بر دامن پاکت نرسد از ره کس خاصه گردی که از آلوده دلی خاسته است وای اگر آنقدر افزوده شود روز فراق کز شب قدر وصال تو فلک کاسته است عشق اگر تیغ برآرد سپر عقل چه سود؟ بر سر بنده رود آنچه خدا خواسته است اهلی از برق جهانسوز غمت بی خبرست ورنه این خرقه صدپارچه پیراسته است اهلی شیرازی