اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۵: از عالم جان آنچه بما فیض رسان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عالم جان آنچه بما فیض رسان است حسن خوش و آواز خوش خوش نفسان است صید دل من زاهد و صوفی نتوانند سیمرغ من آزاده ز دام مگسان است بیدرد که از زخم محبت نشد آگه درد دل عشاق چه داند که چه سان است عاشق طلبش چاشنی غم بود از دوست گر وصل هوس میکند از بوالهوسان است در کوی خرد هیچکسان منکر عشقند صد شکر که اهلی نه از آن هیچکسان است اهلی شیرازی