اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۹: کسی کش بوی آن گل در دماغ است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی کش بوی آن گل در دماغ است ز گلزار بهشت او را فراغ است مگر آن گل به بستان شد که لاله ز شرم عارضش در کنج باغ است چرا روشن نباشد بزم مستان که شمع روی یار اینجا چراغ است ز غم باز آن گل رعنا کرا کشت؟ که غرق خون دگر منقار زاغ است به کشتن هم مگو رستم ز داغش هنوزم در کفن صد گونه داغ است گل مقصود چون در جان اهلی است چه سرگردان صبا در باغ و راغ است اهلی شیرازی