اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۲: محبوب من چه حاجت گفتن بود که کیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محبوب من چه حاجت گفتن بود که کیست چون آفتاب بر همه روشن بود که کیست کوته نظر مشاهده برق عیش کرد ما را نظر به سوخته خرمن بود که کیست حاجت به قصه نیست که در دل که خانه ساخت کو خود عیان ز چاک دل من بود که کیست چون پوشم آن حریف که همسایه را چو شمع روشن ز روشنایی روزن بود که کیست دشمن به طعنه گفت که اهلی ترا که سوخت؟ ظاهر هم از حکایت دشمن بود که کیست اهلی شیرازی