اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۷: سگ کوی تو که شب تا بسحر پیش من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سگ کوی تو که شب تا بسحر پیش من است مهربانیش ز بهر جگر ریش من است غیرتم با تو چنان است که با خویش بدم هرکه بیگانه زهمر تو بود خویش من است ازتو هر کو بشفاعت طلبد خون مرا نیکخواه دل من نیست بداندیش من است تشنه لعل توام زهر من است آب حیات هرچه پیش دگران نوش بود نیش من است مدعی خانه خرابست ازین رشک که دوست گنج حسن است و خرابش دل درویش من است اهلی، از سجده آن بت نبود عیب مرا بت پرستم من و این برهمنی کیش من است اهلی شیرازی