اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷: گرچه در غارت جان است دو چشم سیهت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه در غارت جان است دو چشم سیهت سر آن چشم سیه گردم و روی چو مهت حاجت صور و دم عیسی مریم نبود مرده را زنده کند بار دگر یک نگهت تویی آن ماه که خورشید بود بنده تو بلکه خواهد که شود سایه صفت خاک رهت بکه نالیم ز بیداد تو؟ کز سایه حسن حلق در گوش بود چون مه نو پادشهت طعنه بر ما چه زنی ای ملک از عرش، بترس تا نه از زهره جبینی فکند دل به چهت اهلی از خاک در دوست مشو دور که تو بنده پیری و جز دوست که دارد نگهت اهلی شیرازی