اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: هر کو ندید خواب و نداند که خورد چیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کو ندید خواب و نداند که خورد چیست داند چو من که عشق چه چیزست و درد چیست ای شاخ گل بسوختم از غیرت صبا گر نیست عاشق این آه سرد چیست این بس نوازشم که چو داد از غمت زنم گویی فغان این سگ بیهوده گرد چیست در بیخودی اگر نه بپایت فتاده ام در چشمم آب حسرت و بر چهره گرد چیست مردی که زخم ناوک عشق ترا نخورد واقف نشد که ناله مردان مرد چیست ما خود شکسته ایم ترا با شکستگان ای ترک جنگجوی نزاع و نبرد چیست جایی که نقش هستی خود شسته ایم ما اهلی سرشک لعل تو و رویی زرد چیست اهلی شیرازی