اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱: از نرگس توام نظری ای پسر بس است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از نرگس توام نظری ای پسر بس است چشمی به من فکن که مرا یک نظر بس است گر آب خضر نیست جگر تشنه تو را پیکان آبدار تواش در جگر بس است ای آنکه محرمی بر آن شوخ سعی کن چندانکه نام من ببری اینقدر بس است دستم نمی رسد که به بر گیرمت ولی دست خیال تو مرا در کمر بس است کی وصل گل به مرغ گرفتار می رسد بویی که میرسد ز نسیم سحر بس است باشد که ناله یی بکند در دل تو کار از صد هزار ناله یکی کارگر بس است گر خاک رهگذار تو اهلی نشد زبخت اورا به چشم گردی از آن رهگذر بس است اهلی شیرازی