اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۷۳: باز چون شمع سحر رشته جان سوخت مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز چون شمع سحر رشته جان سوخت مرا مرده بودم دگر آن شمع بر افروخت مرا چون شهیدان توشد جامه خونین کفنم در ازل عشق تو این جامه بتن دوخت مرا سخن اینست که می نوش و دگر هیچ مپرس مرشد عشق همین یکسخن آموخت مرا بنده ساقیم ای خواجه زغم آزادم دردسر چند دهی کس بتو نفروخت مرا اهلی از برق غمش حاصل عمرت همه سوخت آه از آن خرمن حسرت که دل اندوخت مرا اهلی شیرازی