اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹: زشت است کان نکورو از حد برد جفا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زشت است کان نکورو از حد برد جفا را گر بد نیاید او را طاقت نماند ما را تا چند عاشقان را خوبان به رشک سوزند یارب جزای خودده این قوم بی وفا را افسوس ای عزیزان کز بهر بی وفایی بیگانه کردم از خود یاران آشنا را چون کوهکن نیابد شیرین کسی وگرنه فرهاد بر تراشد چون او ز سنگ خارا گر پارساست دلبر گومی منوش با کس نا خون بجوش ناید رندان پارسا را هرچند کز غم آخر بر باد داد خاکم بر دل مباد گردی آن کعبه صفا را از دوستان شکایت اهلی نه شرط یاری است یا ترک دوستی کن یا دل بنه جفا را اهلی شیرازی