اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۹: زلف چو مار او کشد در دهن بلا مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف چو مار او کشد در دهن بلا مرا چون نروم که مو کشان می کشد اژدها مرا همچو مگس در انگبین کوشش هرزه میکنم دست ز خویش مگسلم تا تو کنی رها مرا زخم دل از تو تابکی؟ صبر نماند و طاقتم وه چه کنم مگر دهد صبر و دلی خدا مرا با همه آفتاب من از سر مهر طالع است هیچ وفا نمی کند طالع بی وفا مرا کوه بلا چو اهلیم گر نه ز غم بیفکند دست اجل به زور خود کی فکند ز پا مرا اهلی شیرازی