اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۸: زدرد میرم و گویی که بیش از این بادا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زدرد میرم و گویی که بیش از این بادا تو گر خوشی که چنین باشم این چنین بادا جدا زشمع رخت گر بصحبتم هوس است چراغ صحبت من آه آتشین بادا نه جام دل که اگر خاتم سلیمان است نشان عشق ندارد نگین نگین بادا دل شکسته که پروردمش چو جان دربر چو رفت از برمن با تو همنشین بادا گر از صفای تو زد لاف چشمه خورشید چو آب خضر فرو رفته در زمین بادا هر آن رقیب بداختر که از تو دورم کرد قران کوکب بخت بدش قرین بادا بقدر جور چو گفتی وفا کنم اهلی من و جفای تو یارب که بیش از ین بادا اهلی شیرازی