اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷: جز وصل هوس نیست چو پروانه خسان را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جز وصل هوس نیست چو پروانه خسان را کو شمع که آتش زند این بوالهوسان را ای گل که دمد از نفست بوی بنفشه زنهار مکن همد خود هیچ کسان را خونابه حسرت همه تاچند خورم من یکبار هم این می بچشان همنفسان را آن لب گرم از پافکند سر زنشم چند در شهد گرفتاری خود بس مگسان را شد قافله و خسته دلان تشنه بماندند ای خضر به فریاد رس این باز پسان را صد نرگس رعناست حسود چمن تو ای سرو به پوش از گل رخ چشم خسان را اهلی بسر کوی تواش ترس عسس نیست مست است و سگ کوچه شمارد عسسان را اهلی شیرازی