صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۳۴: کو عشق که دودم ز دل تنگ برآرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کو عشق که دودم ز دل تنگ برآرد این سوخته تخم از جگر سنگ برآرد دنباله رو محمل او را چه بود حال جایی که جرس ناله به فرسنگ برآرد این نقش که زد ساعد سیمین تو برآب از دست تو دل کس به چه نیرنگ برآرد تدبیر من آهنگ زمین بوس تو دارد تا پرده تقدیر چه آهنگ برآرد پیمانه چو پروانه به گرد تو زند بال از آتش می روی تو چون رنگ برآرد تاب سخن تلخ ندارد دل نازک این آینه از آب گهر زنگ برآرد صائب شرر جان چه کند در تن خاکی چون شعله نفس در جگر سنگ برآرد صائب تبریزی