صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۰۷: شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد آب خضر به صورت دیوار می دهد زودا که رخ به خون جگر لاله گون کند آن ساده دل که تربیت خار می دهد روشندلان ز خصم ندارند جان دریغ آیینه آب سبزه زنگار می دهد از پاک طینتی است که ابر گرفته رو رزق صدف ز گوهر شهوار می دهد بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست این شاخ چون شکسته شود بار می دهد موسی ز اشتیاق تجلی هلاک شد ایزد به طور وعده دیدار می دهد صد عقده باز می کند از کار خویشتن صائب کسی که سبحه به زنارمی دهد صائب تبریزی