صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۳۰۲: هر بلبلی که بوی گل از خار نشنود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر بلبلی که بوی گل از خار نشنود در بر گریز نکهت گلزار نشنود آگه ز شیوه غلط انداز حسن نیست از منع هر که مژده دیدار نشنود هر خسته ای که چاشنی درد یافته است می نالد آنچنان که پرستار نشنود باریک تاچو رشته نگردد خداشناس ذکر خفی ز حلقه زنار نشنود دارد زکام هر که ز چشم سفید خویش بی پرده بوی پیرهن یار نشنود از خلق خویش نهفته شود عیب آدمی کس بوی خون ز نافه تاتار نشنود آوازه سخن ز محرک شود بلند بی زخمه نغمه هیچ کس از تار نشنود صائب ز پوست غنچه نیاید برون چوگل تا ناله ای ز مرغ گرفتار نشنود صائب تبریزی