صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۹۰: تا غنچه شکایت من وا نمی شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا غنچه شکایت من وا نمی شود این عقده ها ز زلف سخن وا نمی شود صد خنده بلبل از گل تصویر وا کشید آن غنچه لب هنوز به من وا نمی شود زنگ کدورت از دل غربت پرست من بی صیقل جلای وطن وانمی شود از سنگ کودکان بتراشید لوح من کاین خار خار از سر من وا نمی شود خوش وقت بلبلی که تواند صفیر زد زافسردگی لبم به سخن وانمی شود ای عقل خشک مغز برو دردسر ببر بی باده طبع اهل سخن وا نمی شود صائب کجا رویم، که هر جاکه می رویم از سر هوای حب وطن وا نمی شود صائب تبریزی