صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۸۲: رخسار او ز می چو عرقناک می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخسار او ز می چو عرقناک می شود هر سینه ای که هست ز دل پاک می شود افزود آب ورنگ لبش از غبار خط آن خون کجا نهفته به این خاک می شود زان سان که موم می شود از شعله نور پاک دل چون گداخت شعله ادراک می شود از زهد خشک سرکشی نفس شد زیاد آتش بلند از خس وخاشاک می شود آدم ز خلق خوش به مقام ملک رسد خونی که مشک ناب شود پاک می شود بر هر که تیغ می کشد آن آفتاب روی صائب چو صبح سینه من چاک می شود صائب تبریزی