صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۷۲: از روی آتشین تو دل آب می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از روی آتشین تو دل آب می شود کوه شکیب چشمه سیماب می شود موج سراب سلسله جنبان تشنگی است پروانه بیقرار ز مهتاب می شود در وجه کیمیا زر خود خرج کردن است هر خرده ای که صرف می ناب می شود از پیچ و تاب رشته عمرش شود گره هر قطره ای که گوهر شاداب می شود چون در نماز جمع کنم دل، که سبحه را سرگشتگی زیاده ز محراب می شود شبنم ز چشم باز گل از آفتاب چید این راه طی به دیده بیخواب می شود مگسل ز اهل شوق که واصل شود به بحر خار و خسی که همره سیلاب می شود اشک ندامت است مکافات چشم شور تا می رسد به زخم نمک آب می شود بی مزد نیست گریه شبهای انتظار آخر بیاض دیده شکر خواب می شود پاپی که در مقام رضا گردد استوار دست تسلی دل بیتاب می شود غفلت ز بس که در جگرم ریشه کرده است صائب نمک به دیده من خواب می شود صائب تبریزی