صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۷۱: سرو این چنین ز شرم تو گر آب می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو این چنین ز شرم تو گر آب می شود طوق گلوی فاخته گرداب می شود عکس تو چون به خانه آیینه می رود در پشت بام آینه مهتاب می شود شبنم گل از مشاهده آفتاب چید دولت نصیب دیده بیخواب می شود چون نخل موم، توبه پا در رکاب ما از روی گرم ساغر می آب می شود نسبت به شغل بیهده ما عبادت است از عمر آنچه صرف خور و خواب می شود لب تشنه ای که صدق طلب خضر راه اوست صائب ز ریگ بادیه سیراب می شود صائب تبریزی