صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۶۵: از آه دل سرآمد ارباب غم شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آه دل سرآمد ارباب غم شود میدان از آن کس است که صاحب علم شود هر سر سزای افسر بخت سیاه نیست این تاج از سری است که شق چون قلم شود این جسم چون سفال که سنگ است ازو دریغ گر پروری به خون جگر، جام جم شود در گوش چرخ حلقه مردانگی شود از بار درد قامت هر کس که خم شود آشفتگی به هر که رسد جای غیرت است داغم ز خامه ای که پریشان رقم شود در موج خیز حادثه دیوانه ترا هر سنگ لنگری است که ثابت قدم شود زنهار در کشاکش دوران صبور باش کز شکوه تو تیغ حوادث دو دم شود دریا به سوز سینه عاشق چه می کند از شبنمی چه آتش خورشید کم شود ساید کلاه گوشه قدرش به آسمان چون ابر هر که آب ز شرم کرم شود فریاد عندلیب چه بیدادها کند بر خاطری که سایه گل کوه غم شود چندین هزار درد طلب غنچه گشته اند تا زین میان دل که سزاوار غم شود صائب روا مدار که بیت الحرام دل از فکر های بیهده بیت الصنم شود صائب تبریزی