صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۵۶: چینی اگر ز سنبل زلف تو وا شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چینی اگر ز سنبل زلف تو وا شود خون از دماغ مشک روان درختا شود صد پیرهن عرق کند از شرم، ماه مصر یک عقده گر ز بند قبای تو وا شود این شیوه ها که من زمیان تو دیده ام مشکل به صد عبارت نازک ادا شود بگشای لب که آب شود گوهر از حجاب بنمای رخ که آینه محو صفا شود آب گهر به چشم صدف اشک حسرت است آنجا که لعل او به شکر خنده وا شود خط شکسته است مرا خط سرنوشت بال هما به طالع من بوریا شود محراب صبح، گوشه ابرو بلند کرد ساقی مهل نماز صراحی قضا شود هر کس به ذوق معنی بیگانه آشناست صائب به طرز تازه ما آشناست صائب تبریزی