امیرشاهی سبزواری
غزل ها
شمارهٔ ۷۵: فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میروند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فصل نوروز است و خلقی سوی صحرا میروند بی نصیب آنانکه در می قول مطرب نشنوند رخ نمودی، مردمان را چشم بر ابروی تست عید شد، باریک بینان دیده بر ماه نوند من که در شبهای محنت سوختم، زانم چه سود کاین بتان خورشید رخسارند یا مه پرتوند میرود خلقی باستقبال، کامد گل بباغ تو بمان باقی، کزین بسیار آیند و روند پند گویان شاهی درمانده را دل میدهند حال او دانند اگر روزی چنین بیدل شوند امیرشاهی سبزواری