صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۳۱: کی دلبران زصحبت دل سیر می شوند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی دلبران زصحبت دل سیر می شوند خوبان کجا ز آینه دلگیر می شوند در خانمان خرابی دل سعی می کنند این غافلان که در پی تعمیر می شوند چون صبح زیر خیمه دلگیر آسمان روشندلان به یک دو نفس پیر می شوند غیر از گرسنگی که نگردند سیر ازو هر نعمتی که هست ازو سیر می شوند آنان که قد کنند دوتا پیش چون خودی در خانه کمان هدف تیر می شوند بی جذبه آن کسان که درین ره قدم نهند گر بر فلک روند زمین گیر می شوند جمعی که پا به صدق درین راه می نهند در یک نفس چو صبح جهانگیر می شوند جمعی که از حسب به نسب می کنند صلح قانع به استخوان ز طباشیر می شوند صائب ز زخم شیر مکافات غافلند صید افکنان که در پی نخجیر می شوند صائب تبریزی