صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۰۸: الفت به عاشقان سگ آن کو نمی کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الفت به عاشقان سگ آن کو نمی کند وحشت رم از طبیعت آهو نمی کند از پاکدامنان نکند حسن اجتناب گل با صبا مضایقه در بو نمی کند از سینه هر دلی به بوی تو شد جدا چون نافه بازگشت به آهو نمی کند سنگ و گهر یکی است به چشم خداشناس میزان عدل میل به یک سو نمی کند در تیغ نیست جوهر اقبال مردمی کاری که چشم می کند ابرو نمی کند اقبال روزگار به بخت است و اتفاق دولت به التماس به کس رو نمی کند آبش چو نخل بادیه از ابر می رسد هر کس که التفات به هر جو نمی کند آب روان به قوت سر چشمه می رود سالک به پای خویش تکاپو نمی کند صائب چو حسن قدرت خود را کند عیان شمشیر کار جنبش ابرو نمی کند صائب تبریزی