صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۲۰۴: هر چند یار ما همه جا جلوه می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چند یار ما همه جا جلوه می کند نتوان دلیر گفت کجا جلوه می کند احول مشو که سرو قبا پوش او یکی است هر چند در هزار قبا جلوه می کند آن یار خانگی که دل از ما ربوده است در خانه است و در همه جا جلوه می کند گردی ز آفرینش عالم پدید نیست در عالمی که دلبر ما جلوه می کند بر هر دلی که می گذرد آب می شود از بس ز روی شرم و حیا جلوه می کند باور که می کند که ز یک بحر بیکنار موج سراب وآب بقا جلوه می کند روشنترست راه حقیقت ز آفتاب این راه همچو راهنما جلوه می کند آسودگی مجو ز دل بیقرار عشق تا قبله هست قبله نما جلوه می کند آزاده ای که سر به ته بال خویش برد پیوسته زیر بال هما جلوه می کند نادان که از قضای خدا می کند حذر غافل که رو به تیر قضا جلوه می کند چون موجه سراب درین دشت پر فریب چندین هزار دام بلا جلوه می کند صائب ز بس لطیف فتاده است آن نگار ظاهر نمی شود که کجا جلوه می کند صائب تبریزی